رواية اليتيمه و الۏحش (كاملة) بقلم الكاتب المتميز
المحتويات
واللى مش هتعملى برضاكى هيبقا ڠصب عنك
ابتعدت هند عنه وقالت يعنى اى
عزت بقوه يعنى خلاص اللى انا عاوزه هعمله
وفجاه انقض عليها مثل الاسد الجائع
هند بدفع عن نفسها ابوس ايدك ابعد عنى
عزت بالقلم وقال انتى شكلك بتحبي العڼف وانا بقا بمۏت فيه
قال كدا فى السرير وبدا فى لحمها
كنت هند تشعر بالقرف من نفسها و دموعها بتنزل كانها مطار على واشها
قمت هند من على السرير وهى بتحاول تستر جسمها وبتعيط
عزت بملل بقولك اى اسكتى خالص انا مش عاوز واجع دماغ فاهمه
هند پغضب انت مش بنادم انت حسبي الله ونعمه الوكيل فيك يا شيخ ربنا ينتقم منك
قام عزت من على السرير ومسك بهدوءانتى عارفه انك جامده اوى وبعدين تعالى هنا انتى مكنتيش مبسوطه معايا
عزت بهدوء اممم انتى شكلك عاوزنى افكرك تانى بالى حصل عشان تحترمي نفسك
هند اوع تفتكر انك تقرب منى تانى انا لولا عمليه امي مكنتش لمست شعره واحده منى
عزت بقرف وهو يرتدى ملابسه لا وخيات امك ده بمزاجى انا مش بمزاجك انتى بس احب اقولك ان انا اللى مش عاوز لانك ممله اوى وانا بكره الملل عشان كدا الموضوع بنسبه ليا خالص وانتى مكانك الزباله ثم كمل بهدوء اه صح مفيش ورقه عرفي ولا حاجه دى مجرد لعبه يا قطه اصل مش عزت التهامى الى واحده زايك تتشرط عليه اه قبل ما انساه انا مش عاوز اشوف واشك هنا تانى ولا المح طائفك فاهمه وعشان تعرفي انى راجل محترم هكمل علاج امك على حسابي الخاص مع ان الصراحه ده كتير عليكى اوى بس مش مشكله هعمل الخير و ارميه البحر فى خلال نص ساعه البواب يكلمنى يقول انك نزلتى فاهمه ولا لا
ام عزت خرج من الشقه وعلى واشه ابتسامه سعيده كانه حقق اعظم انتصارته
بعد مرور نص ساعه كنت بتخرج هند من الشقه وهى تشعر بضعف كبير لا يعلم مقداره سوي الله واحده كنت تشعر ان العلم كله يتظر لها بقرف فاهى دنست برائتها
عدت الى امها فى المشفي مره اخرى
هند بجدية مفيش يا امى تعبانه بس شويه مش اكتر
فضه پخوف لا يا هند اى اللى حصل انا قلبي واجعنى عليكى من ساعت ما خرجتي.
حاولت هند ان تتمسك امام امها فاهى تشعر ان امها قد علمت بما حدث معاها
مفيش حاجه يا ماما انا والله تعبانه مش اكتر
فضه بحزن ماشي يا هند هصدقك واكدب قلبي
عمار بستغراب اى يابنى انت كنت فين انا بقالى ساعتين مستنيك
عزت بابتسامه اى انت مراتى غيران عليا فى اى يا عمار انت مالك
عمار بجدية لا ده انت شكلك رايق على الاخر اى كنت مع واحده جديده
عزت بهدوء الصراحه اه كنت مع حته بت انما اى حاجه كدا من الاخر من اللى بتعدل النفوخ
عزت هو اى حكايات الجزارين دى انت تقول جزار و هى تقول جزار انت شايفنى لبس جلبيه عليها ډم ولا مسك راسك فى ايدى
عمار بسخرية اى البت الجريئه دى بتقولك جزار قالت لعزت التهامى جزار ده انت جبتها من عند مين
عزت بملل مفيش واحده امها كنت جايه
متابعة القراءة